Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Αναπηρίας διενεργούνται μια πληθώρα δράσεων και ομιλιών  οι οποίες έχουν στόχο την ευαισθητοποίηση του συνόλου ως προς τα άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Αξίζει όμως να αναρωτηθεί κανείς και να διερευνήσει πόσο η στάση αυτή του καθενός μας γενικεύεται στην καθημερινή μας συμπεριφορά. Μήπως οι ραγδαίοι ρυθμοί που μας αναγκάζει ο σύγχρονος τρόπος ζωής να ακολουθούμε μας ωθούν να εξασφαλίζουμε την ευκολία μας παρακάμπτοντας κάποιες φορές τα δικαιώματα των ανθρώπων αυτών; Πώς ακριβώς δείχνουμε την ισότιμη ένταξή τους στη δική μας κανονικότητα όταν με το βλέμμα μας δείχνουμε τον οίκτο, τη λύπηση και κάποιες φορές τον αποτροπιασμό μας; Εντάσσουμε πραγματικά τα άτομα με αυτές τις δυσκολίες ως φίλους μας, ως μαθητές μας και ως πολίτες αυτής της κοινωνίας;

Υιοθετώντας αυτήν την κατεύθυνση, μια ομάδα μαθητών από όλες τις τάξεις του σχολείου μας παρακολούθησε την ταινία «Out of my mind» και πραγματοποίησε δράσεις που σχετίζονταν με αυτήν. Χωρισμένοι σε τέσσερις ομάδες, στους « Συγγραφείς», « Ποιητές», « Συνθέτες» και «Καλλιτέχνες» παρουσίασαν τη στάση τους απέναντι στο θέμα και δημιούργησαν αφίσες, ζωγραφιές, ποιήματα και κείμενα που σχετίζονταν με τα όσα παρακολούθησαν. Στη συνέχεια μας επισκέφθηκε το Κ.Δ.Α.Π. ” ΜΕΑ ΕΚΦΡΑΣΗ” το οποίο απασχολεί ενήλικες που ανήκουν στα άτομα με αυτές τις δυσκολίες. Υπήρξε μια δημιουργική αλληλεπίδραση μέσα από συζήτηση και διάφορες δράσεις που πραγματοποιήθηκαν από κοινού.

Η διαφορετικότητα είναι απαραίτητη για τη σύνθεση του ανθρώπινου παζλ που συμπληρώνει ο ένας τον άλλον. Αξιοποιώντας τα ερεθίσματα που μας δίνει η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία είναι καλό να κάνουμε μια ανασκόπηση ως μαθητές, καθηγητές, γονείς και ως πολίτες του κατά πόσο έχουμε υιοθετήσει μια υγιή προσέγγισή της και αν πρέπει να αλλάξουμε κάτι στη στάση μας για να εξασφαλίσουμε την πραγματική ένταξη των ανθρώπων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.